U podstaw realizacji projektu leży idea ochrony zagrożonych gatunków ptaków zależnych od otwartych siedlisk łąkowo-bagiennych. Przedsięwzięcie polega na rewitalizacji tzw. kompleksu posusznego – terenów osuszonych, na których gleby utraciły zdolności magazynowania wody, a spadek produktywności łąk bagiennych wynikający z długotrwale obniżonego poziomu wód gruntowych spowodował ich degradację. W przyszłości obszar ten na powrót ma służyć rzadkim już dzisiaj ptakom, jako miejsce lęgu, a także bezpiecznego odpoczynku i żerowiska podczas migracji i zimowisk.

W naszym projekcie remontujemy i budujemy. Stąd obecność na Polderze Północnym koparek. Łącznie naszym celem jest odnowienie ponad 180 km kanałów i rowów melioracji podstawowej i szczegółowej. W celu umożliwienia prowadzenia prawidłowej gospodarki wodnej na najcenniejszych przyrodniczo obszarach odbudowujemy 4 jazy, 36 zastawek oraz 9 przepustów drogowych. Wszystkie prace prowadzimy pod ścisłym nadzorem przyrodniczym i staramy się, aby nie zniszczyć żadnych cennych siedlisk wodno-bagiennych oraz aby zamieszkujące je rośliny i zwierzęta nie ucierpiały. Planując działania hydrotechniczne nie zapominamy o innych mieszkańcach ekosystemów wodnych Polderu Północnego – remontowane przez nas jazy zostaną wyposażone w nowocześnie zaprojektowane przepławki umożliwiając rybom swobodne przemieszczanie się po wodach tej części doliny Warty. Dzięki prowadzonym przez nas inwestycjom stara sieć melioracyjna, która kiedyś osuszała i pustoszyła łąki, pomoże nam zatrzymać wodę w glebie. Widoczne są już pierwsze pozytywne efekty naszej pracy. Porównując badania liczebności piskorza przed rozpoczęciem prac melioracyjnych z badaniami po wykonanych pracach otrzymaliśmy wyniki świadczące o wzroście liczebności tego zagrożonego gatunku. Inwentaryzacje z poprzedniego okresu lęgowego wykazały również odzywające się samce Bąka (Botaurus stellaris) – gatunku ptaka wodnego z rodziny czaplowatych, którego obecności nie stwierdzono na tym terenie od dłuższego czasu.