Nad głowami słychać już tysięczne stada rozkrzyczanych gęsi w pejzażu złotej jesieni. Czy podczas wędrówki znajdą bezpieczną przystań? 

Gęsi należą do ptaków wędrownych i corocznie muszą pokonać setki kilometrów każdej wiosny i jesieni. Podczas tych długich wędrówek, ptaki wykorzystują naturalne korytarze, jakimi są np. pradoliny rzeczne. Nie trzeba chyba nikomu wyjaśniać, jaką trzeba mieć kondycję i jak ważne jest uzupełnianie paliwa na takim dystansie. Taką swoistą funkcję stołówki i miejsca odpoczynku stanowią dla gęsi bagna! Bez nich, ptaki nie byłyby w stanie pokonać takiego długiej trasy. Dom kojarzy nam się z ciepłem, bezpieczeństwem i rodziną. Gęsi po powrocie z wędrówek coraz częściej napotykają na zniszczone i przekształcone przez człowieka siedliska. Mokradła należą, do najbardziej zagrożonych ekosystemów na Ziemi, około 50% światowych obszarów wodno-błotnych, zniknęło w ubiegłym wieku.Istotną sprawą jest, więc zachowanie jak największej ilości bezpiecznych miejsc, pozwalającym ptakom przetrwać zarówno trudy podróży, jak i cały okres lęgowy. Dlatego też w 1992 roku Unia Europejska zatwierdziła Dyrektywę, w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. Zawiera ona spis i uniwersalną klasyfikację siedlisk uznanych za „ważne dla Europy” oraz spis gatunków, których siedliska również podlegają ochronie.

Specjalne Obszary Ochrony (SOO) powołane na mocy Dyrektywy Siedliskowej wraz z Obszarami Specjalnej Ochrony (OSO) wyznaczonymi na podstawie Dyrektywy Ptasiej, tworzą Europejską Sieć Ekologiczną- Natura 2000.

Prowadzony przez stowarzyszenie Ptaki Polskie oraz Park Narodowy „Ujście Warty” projekt pt. „Aktywna ochrona ptaków wodnych i błotnych na terenie Polderu Północnego w Parku Narodowym „Ujście Warty” poprzez poprawę warunków wodnych siedlisk lęgowych oraz miejsc żerowania i odpoczynku w czasie migracji i zimowania” doskonale wpisuje się w program ochrony sieci obszarów Natura 2000.