Biebrzańska Republika Ptasia
2012-06-16 15:22:21 | autor:: M. Siuchno
Czym jest Biebrzańska Republika Ptasia dowie się tylko ten, kto zawita nad Biebrzę i pozna całe bogactwo jej skrzydlatych mieszkańców.
Odwiedzi niezwykłe państwo z dumnymi dostojnikami na czele i wszędobylskim pospólstwem. Jak każdym państwem, tym również targają zamachy stanu i roszady na szczytach władz. Tutaj dyktowane są one porą roku…
Zaczyna się niepozornie.
_C.Korkosz_1301.jpg)
Zimą, władzę nad Doliną Biebrzy dzielą między sobą bielik i kruk. To ich sylwetki majaczące w oddali przyspieszają tętno nielicznym, goszczącym tu o tej porze roku przyrodnikom.
Jednak już w lutym, w monotonnym zimowym krajobrazie pojawia się ktoś nowy. Gęsi. Ptasia awangarda. Już w marcu przejmą niepodzielne władanie nad Bagnami Biebrzańskimi. Wypełnią dolinę gęganiem i szumem skrzydeł aż po jej najdalszą krawędź. Jednak ta hegemonia kończy się szybko.
Bo oto już na początku kwietnia ich liczne stada nikną, a na bagnach pozostają niewielkie grupy tych, które zdecydowały się na lęgi w bliższej lub dalszej okolicy.
Po zdetronizowanych gęsiach królewski tron na krótko przejmują kaczki. Rządy te nie są jednak tak spektakularne jak gęsie. Nie zdobi ich widok lecących, czy też zrywających się z ziemi tysięcy ptaków. Szybko przybywają nowi pretendenci do władzy. Rycyki, czajki, kszyki, bataliony i krwawodzioby rozpoczynają swoje rządy w połowie kwietnia. Jest to czas pełnych emocji i uniesień lotów tokowych. Czas hałaśliwych potyczek i kłótni sąsiedzkich.
Jednak i ta dynastia wkrótce oddaje panowanie. Milkną, zajmując się wychowaniem piskląt, a ich miejsce zajmują najliczniejsi ptasi mieszkańcy bagien. Niepozorni i zazwyczaj przez nas niezauważani mali mieszkańcy trzcinowisk, bagiennych łąk i zakrzaczeń.
Znamy je głównie z niepokojących i niezrozumiałych dźwięków jakie wydają.
I tylko czasem uda nam się wśród roślinności dostrzec któregoś z nich. Może to być trzciniak, rokitniczka, potrzos, brzęczka, świerszczak czy też wodniczka. I choć mogą wydawać się na pierwszy rzut oka identyczne, nic bardziej błędnego. Każdy z nich ma swój wyjątkowy charakter, niepowtarzalną pieśń i ulubione miejsca.
Ich panowanie kończy się wraz z wychowaniem młodych. Wtedy milkną, a całe bagna wraz z nimi.
Zalega cisza. Ptasi mieszkańcy powoli zaczynają przygotowywać się do jesiennej wędrówki, a kruki i bieliki do ponownego przejęcia rządów na bagnach…
Tym zamyka się koło corocznych zmian władzy.
Tym właśnie jest Biebrzańska Ptasia Republika.
