Ptaki ekosystemów otwartych, podmokłych łąk należą do najbardziej zagrożonych i najszybciej zanikających zarówno w skali kraju jak i całego świata. Szacuje się, że na terenach krajów Unii Europejskiej tylko w ciągu ostatnich trzech dziesięcioleci nastąpił niemal 40% spadek liczebności rycyków, krwawodziobów, kszyków i czajek. Ostatnie dane pochodzące z krajów Unii Europejskiej mówią, że na przelotach, tokowiskach i w miejscach gniazdowania obserwujemy o niemal trzysta milionów ptaków mniej niż trzydzieści lat temu. Niektóre z tych miejsc zostały utracone w wyniku osuszenia, rosnącej presji gospodarczej i turystycznej. Zaniepokojeni spadkiem liczebności ptaków są już nie tylko przyrodnicy i naukowcy. Coraz częściej rolnicy gospodarujący na terenach podmokłych z niepokojem patrzą na kurczące się z roku na rok stada ptaków, które jeszcze kilkanaście lat temu o wiele liczniej towarzyszyły im w pracach polowych prowadzonych na bagiennych łąkach. Ze względu na  niekorzystne przekształcenie ich siedlisk na tym terenie, przystępują one do lęgów rzadko i nieregularnie.

Dzięki naszym działaniom, system mokradeł Polderu Północnego Witnica będzie jeszcze stabilniejszym i jeszcze ważniejszym gospodarczo i przyrodniczo elementem polskiej przyrody.