Aktualności

W nawiązaniu do artykułu zamieszczonego w biuletynie 110 12/2012 „Bociek” Klubu Przyrodników, a dotyczącego wdrażanego w partnerskiej współpracy Stowarzyszenia Ptaki Polskie oraz Parku Narodowego „Ujście Warty” projektu pt. Aktywna ochrona ptaków wodnych i błotnych na terenie Polderu Północnego w Parku Narodowym "Ujście Warty" poprzez poprawę warunków wodnych siedlisk lęgowych oraz miejsc żerowania i odpoczynku w czasie migracji i zimowania. Bagna są Dobre! Etap 2., chcielibyśmy się do niego odnieść, jako zespół realizujący zadania z nim związane. Opisywana w tekście koparka rzeczywiście wykonywała prace związane ze zwiększeniem atrakcyjności Polderu Północnego, jako miejsca bytowania i gnieżdżenia się ptaków siewkowych. Aby udało się osiągnąć zamierzony cel, niezbędnym jest przeprowadzenie konserwacji części istniejącej sieci rowów melioracji szczegółowej (Działanie C5). Zarastające rowy powodują niekorzystne zmiany w środowisku i uniemożliwiają nawadnianie tego terenu w sytuacji zmniejszonej ilości opadów, co prowadzi do dalszego murszenia kolejnych warstw torfu. W wyniku nadmiernego przesuszenia wycofują się z tego terenu ptaki zagrożone w skali europejskiej takie jak czajka, rycyk, krwawodziób czy bekas kszyk, a będące przedmiotem specjalnej ochrony w unii europejskiej. Projekt nacelowany jest również na zwiększenie bazy żerowiskowej dla ptaków migrujących i zimujących, ale działał będzie też parasolowo na wiele gatunków bezkręgowców, płazów oraz ryb występujących w okolicy Parku Narodowego „Ujście Warty”. Oczywiście nie da się przeprowadzić niektórych działań założonych w projekcie bez wyrządzania jakiejkolwiek szkody dla poszczególnych grup organizmów, jednakże przed przystąpieniem do wyżej wymienionych prac zespół realizujący postarał się o wykonanie ekspertyz: botanicznej, hydrologicznej oraz ichtiologicznej w celu ich minimalizacji (Działania E4) . Nadmienić tutaj należy również, że zachodzące zmiany takie jak zarastające całkowicie rowy w efekcie końcowym prowadzą do całkowitego zaniku siedliska piskorza. Prace założone w projekcie prowadzone są etapami w związku, z czym umożliwiają one przemieszczanie się części populacji tej rzadkiej ryby, a tym samym zachowaniem tego gatunku dla Polderu Północnego. Podobną rolę spełnią założone w projekcie przepławki umożliwiające przemieszczanie się ryb (Działanie C2). Wszystkie prace prowadzone były po okresie lęgowym ptaków. Jesteśmy również przekonani, że zbudowane w projekcie zastawki i urządzenia piętrzące przyczynią się do zatrzymania niekorzystnego procesu mineralizacji podłoża torfowego, a tym samy pozytywnie wpłyną na wszystkie organizmy związane ze środowiskiem mokradłowym (Działania C1-C5).